مجتبی عمادی

اکنون و با آغاز فصل گرما، شهرها و روستاهای مختلف کشور، از جمله پایتخت، با خاموشی‌های مکرر و قطع پی در پی برق مواجه شده اند. علت، کاهش شدید منابع آبی پشت سدهای بزرگ است که باعث شده که ایران روزانه با دست‌کم پنج هزار مگاوات کمبود برق روبه‌رو باشد.
استفاده از سیستم های سرمایشی قدیمی که فناوری آن مربوط به چهل تا پنجاه سال قبل است و نحوه ساختن ساختمان ها در کشور باعث شده است تا به شدت کارایی استفاده از انرژی پاک برق کاهش یابد و لذا تقاضا و مصرف آن افزایش چشمگیری یابد که فراتر از میزان عرضه است. خاموشی و قطعی برق، راه حل واکنشی- انعکاسی برای این مشکل است و دور نیست که استفاده از چنین راه حل هایی به شرایط بحرانی چون “شورین شهر” خرمشهر منتهی شود.

ایران از حیث برخورداری از انرژی های پاک شرایط مناسبی دارد؛ آفتاب فراوان و مناطقی که در آنجا باد به شدت می وزد، دسترسی به آبهای آزاد و … (معرفی این انرژی ها در http://barghnews.com/fa/news/9524/معرفی-انواع-انرژی-تجدیدپذیر ). آیا برنامه جامع، مدون، عملیاتی و زمان بندی شده در زمینه استفاده کارا از این منابع وجود دارد؟ به نظر بعید است.

از طرف دیگر هر چه به عرضه برق افزوده شود، چنانچه تقاضا به صورت کارا مدیریت نشود به خصوص از حیث معرفی محصولات جدید با فناوری های جدید و تغییر فرهنگ مصرف؛ نتیجه ای جز شکست در پی نخواهد داشت. بر اساس گزارش های موجود، نه تنها به دمای زمین در سال های آتی افزوده خواهد شد که دما در ایران و به خصوص بخش های جنوبی با شدت بیشتری افزوده خواهد شد؛ به عبارت دیگر، شرایط سخت تر خواهد شد. با دانستن این مطلب و نیز شرایط خشک سالی، غلبه بر این ابر چالش های به هم پیوسته، به مدیریتی جامع، کلان نگر، به هم پیوسته و همگرا نیاز دارد که با برنامه (هایی) مرتبط، عملی، زمان بندی شده و شفاف که توسط افکار عمومی و رسانه ها پایش می شوند، به عاقبت خیر یعنی رفاه جامعه بینجامد.

ببین عالم همه در هم سرشته?
ملک در دیو و شیطان در فرشته?
اگر یک قطره را دل بر شکافی?
برون آید از آن صد بحر صافی?
دل هر حبه ای صد خرمن آمد?
جهانی در دل یک ارزن آمد?
@EmadibaygiGleam