“برای نخستین بار من در سال ۱۶۶۵ در دوره ی شاه عباس ثانی وارد ایران شدم و برای آخرین بار به سال ۱۶۷۷ در عهد شاه سلیمان فرزند وی از این کشور خارج شدم. فقط در فاصله کوتاه دوازده ساله از آن زمان تا این دوران ثروت ملت چنان می نمود که یک نیمه تقلیل یافته است. حتی مسکوکات نیز خراب شده بود. دیگر پول خوب مشاهده نمی شد”. سیاحت نامه شاردن- ترجمه محمد عباسی- جلد چهارم- ص ۳۹.