⭕️▪️نقل شده است ناپلئون بناپارت در حكومت قدرتمند خود در فرانسه،نامه هاى دريافتى را تا دو ماه يا بيشتر باز نكرده و نمى خواند.

هنگامى كه پس از اين مدت نامه ها را باز مى كرد، بسيارى از مسائل و مشكلات مورد اشاره در نامه رفع شده بود و نياز به رسيدگى و تصميم گيرى نداشت.

اين سبك مديريتى تحت عنوان”مديريت ناپلئونى”ناميده مى شود،در برخى موارد،ورود سريع و عجولانه مديران به مسائل ساختار نيافته و غيرمترقبه سازمان موجب مى شود مسئله پيچيده تر شود و تصميمات مدير،نتايج وخيم ترى را به دنبال داشته باشد.

?بر اساس سبک مديريت ناپلئونى،بروز مسائل احساسى بين كاركنان و يا اقدامات خارج از عرف و خارج از وظايف ذینفعان بيرونى سازمان،مستلزم درنگ و تامل بيشتر توسط مدير است،چرا كه گذر زمان به اشکال مختلف،ممكن است به پاك شدن اين گونه مسائل يا حل آن توسط عوامل ديگر منجر شود.

“مديريت ناپلئونى”بر اين محور استوار است كه گذر”زمان”مى تواند منجر به حل بسيارى از مسائل حاشيه اى و فرعى سازمان شود به نحوى كه ورود مدير به مسئله را غير ضرورى سازد.

از سوى ديگر ورود عجولانه مدير به هر مسئله حاشيه اى و جزئى سازمان،موجب افول جايگاه مدير در سازمان و اثربخشى رهبرى وى در مسائل استراتژيك و كلان مى شود.

?در صورت عدم حل مسائل از اين دست پس از گذر مدت زمان معين،توصيه مى شود حل آنها به مديران ميانى و عملياتى سازمان تفويض گردد.
مطالعات نيز نشان مى دهند در سطح مديريت عالى سازمان در مجموع،مدیرانی که سريع و عجولانه اقدام به تصميم گيرى نمى كنند،موفق ترند. ترفند مدیریت.
@EmadibaygiGleam