?کامران داوری (دانشیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد)
?حمید عمرانیان (دبیر کارگروه تخصصی آب، کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست اتاق فکر خراسان رضوی )
@npps_ir
✅نقطه شروع برای پیاده‌سازی و سپس استقرارِ هرچه بهتر مدیریت جامع، یکپارچه و مشارکتی آب در حوضه آبریز، ایجاد اجماعی قوی و همگانی در میانِ کنشگران است. جلب مشارکت کنشگران در گرو ایجاد فضای گفتگو و اعتمادسازی متقابل است. در نهایت، سنگ زیرین این مدل «ایجاد فهم مشترک از مخاطره اصلی (ناپایداری منابع آب) است»؛ مخاطره‌ای که سرنوشت همه آب‌بران، آبخیزنشینان و مسئولین را تحت‌تأثیر قرار خواهد داد.
@npps_ir
✅ در شرایط حاضر، مدیران آب به طور عمده در شرایط ایزوله و بدون تعامل با سایر گروداران تصمیم‌گیری می‌نمایند. برقراری ارتباط موثر بین کسانی که سیاست‌ها به آنها تحمیل می‌شود و کسانی که آنها را تدوین می‌کنند، بسیار مشکل است. این در حالی است که برای موفقیت برنامه‌ها نیاز بوده تمامی گروداران برای دست‌یابی به پایداری منابع آب در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت نمایند. جلب حمایت مصرف‌کنندگان و تغییر رویکرد مدیران نیازمند بالابردن سطح آگاهی ایشان از چالش‌های پیش‌گفته و درک عواقب سیاست‌های مختلف می‌باشد. افزایش سطح آگاهی نیازمند برقراری ارتباط موثر میان مدیران، مصرف‌کنندگان و سایر کنشگران آب است.
@npps_ir
✅ برای جلوگیری از بروز تعارض‌ها یا رفع آن‌ها اقدامات زیر باید صورت پذیرد:
◀️توجیه و آموزش مردم و مدیران نسبت به ماهیت منابع و مصارف آب
◀️آگاه­‌نمودن مردم نسبت به وضعیت منابع آب
◀️شفاف­‌سازی داده­‌ها و دسترسی آزاد مردم به اطلاعات
◀️رعایت عدالت و انصاف در تصمیم­‌گیری­ها
◀️تدوین برنامه­‌هایی برای شرایط کمبود آب، قبل از وقوع بحران.

 

? متن کامل مقاله در INSTANT VIEW ⬇️

https://t.me/iv?url=http://npps.ir/ArticlePreview.aspx?id=182150&rhash=073f7e7dc13be6

@EmadibaygiGleam