دانشگاهها در ساليان اخير به نسلي جديدي كه كارآفرين خوانده مي شوند، تغيير يافته اند؛ هر چند كه از نظر نگارنده نسل غايي دانشگاهها، دانشگاه اقتدار آفرين خواهد بود. در هر حال، كارآفريني و اقتدار آفريني به پژوهش هدفمند نياز دارد به صورتي كه سه مرحله توليد علم (علوم پايه)، كاربردي نمودن آن (علوم كاربردي) و تبديل به محصول/ارايه خدمت آن (علوم تجربي-توسعه اي) در آن لحاظ گردد. در ايران با توجه به آنكه “اولويت كل” در حوزه آموزش عالي و نظام پژوهش وجود ندارد و سازمانهاي مختلف در اين عرصه به فعاليت مي پردازند، ضرورت شكل گيري و راه اندازي اين سامانه به شدت احساس مي شود. در اين سامانه كليه نيازهاي پژوهشي كشور و در آينده بين المللي ثبت مي شوند و كليه پژوهشگران مستقر در ايران مي توانند جهت انجام آنها پروپوزال هاي خود را ارايه دهند. در اين سامانه به مانند ساختار موجودات پرسلولي منجمله انسان مبتني بر برنامه آمايش سرزمين و تمركززدايي از كلانشهرها به خصوص تهران، پژوهش ها در حوزه هاي مختلف توسط مراكز مختلف و با هدف بهبود شرايط اقتصادي-رفاهي-دفاعي جامعه به انجام مي رسد. پروپوزال هاي ارايه شده توسط اساتيد استان(هاي)/دانشگاههاي ديگر مورد داوري نقادانه قرار مي گيرد و در صورت پذيرش طرح، به صورت آنلاين در اختيار جامعه علمي قرار مي گيرد. بعلاوه، در اين سامانه كليه پروپوزال هاي دانشجويان كارشناسي ارشد و دكتري ثبت مي گردند. صفحه باز شده در سامپك براي هر طرح، به صورت دايمي باقي مي ماند تا كليه بروندادهاي پژوهشي مرتبط با آن در آن صفحه ذكر گردند و خط سير طرح ها و بروندادهاي آن در رشد و توسعه كشور مشخص گردد. در اين سامانه همچنين مشخص مي گردد كه ساليانه چه ميزان از توليد ناخالص ملي به بخش پژوهش اختصاص مي يابد. اين سامانه در حقيقت يكي از زيرساخت هاي اقتصاد دانش بنيان است، زيرا در اين اقتصاد علم توليد شده توسط پژوهش هاي كيفي، اصيل و جامع به محصول/ارايه خدمت منجر مي شود.