@npps_ir

?فرهاد وفایی فرد (کارشناس ارشد علوم سیاسی)

@npps_ir
✅ فارغ از دلایل روان‌‌شناختیِ کیفیت‌‌گریزی و کمیت‌‌گرایی افراطی در ذهن انسان ایرانی، یک شیوه غلط در نظام مدیریتی کشور ما وجود دارد و آن نفی تقدم کیفیت بر کمیت است؛ مدیر یک مجموعه از کارکنان منصوب خود و مدیر بالاتر از مدیر منصوب خود، ناظران از مجریان و مجلس از دولت و همه و همه، چشم به آمارهایی دارند سراسر از مؤلفه‌‌های کمی و فاقد شاخص‌‌های بررسی کیفیت سیاست‌‌های اجرایی.
@npps_ir
✅بنابر برخی پژوهش‌ها، ایران پس از روسیه و آمریکا و بالاتر از کشورهایی نظیر ژاپن و کره‌‌ جنوبی با بیش از ۲۳۳ هزار فارغ‌‌التحصیل در رشته‌‌های مهندسی در جایگاه سوم تعداد فارغ‌التحصیلان این حوزه قرار دارد. به راستی این تعداد از سرمایه انسانی، متناسب با توسعه صنعتی کشور است؟ آیا میزان تولیدات دانش‌‌بنیان کشور گویای استفاده صحیح و مدیریت‌‌شده از این میزان فارغ‌‌التحصیل متخصص است؟ آیا بازده انرژی و بهره‌وری در صنایع مختلف با وضعیت کمی ایران در این شاخص همخوانی دارد؟ مؤلفه مذکور تنها مثالی از توجه به کمیت و بی‌‌توجهی به کیفیت در سیاست‌‌ها و برنامه‌‌ریزی‌‌های کلان کشور است.
@npps_ir

? متن کامل مقاله در INSTANT VIEW ⬇️

https://t.me/iv?url=http://npps.ir/ArticlePreview.aspx?id=182099&rhash=073f7e7dc13be6