گویا بحث #بمب_اتم در توییتر داغ شده. عده‌ای می‌گویند باید بمب می‌داشتیم تا امنیت کشور در معرض خطر قرار نگیرد و عده‌ای مسخره می‌کنند که کره‌شمالی و شوروی هم بمب داشتند، چه کمکی به آنها کرد، سرانجام آنها چه شد؟! کدام یک درست می‌گویند؟ سعی می‌کنم مختصر و مفید توضیحاتی بدهم.
بمب اتم مانند دیگر سلاح‌های نظامی نیست. اتم ابزار نظامی تهاجمی نیست و بیشتر از آنکه به‌کار تهاجم بیاید به کار بازدارندگی (deterrence) می‌آید. بمب اتم باعث ایجاد امنیت هسته‌ای برای کشوری که در معرض خطر امنیتی است می‌شود و احتمال جنگ را کم می‌کند. بمب اتم، بمب صلح است نه جنگ. کنتز والتز از بزرگان روابط بین الملل و پدر نئولیبرالیسم در روابط خارجی و آغازگر نظریات جدی در حوزه امنیت هسته‌ای بود. او ۲۰۱۳ فوت کرد. او پیش از مرگ در یکی از آخرین مقالاتش راجع به اتمی شدن ایران نوشت. فعلا در لینک زیر با او آشنا شوید (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kenneth_Waltz). والتز در مقاله‌ای با عنوان “چرا ایران باید بمب داشته باشد” در فارین افرز (که با توجه به تسلط اسرائیل بر رسانه‌های تخصصی این حوزه عجیب است چنین مقاله‌ای را چاپ کرده) می‌گوید ایران باید #بمب داشته باشد تا توازن قوا و صلح در خاورمیانه برقرار شود (https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2012-06-15/why-iran-should-get-bomb?amp). ایران کره‌شمالی نیست. اگر ایران را بخواهیم با کشوری مقایسه کنیم شبیه هند است. پیش از بدست آوردن #بمب، هند تحت شدیدترین تحریم‌های آمریکا بود. اما پس از بمب، آمریکا به سمت هند رفت و مذاکره را شروع کرد (همین در مورد چین هم صادقه) چرا که هند قابل حذف کردن نبود. هند، کره شمالی نبود. فقط خواستم کمی در این باور که داشتن بمب اتم لزوما بده تردید ایجاد کنم. داشتن یا نداشتن یک ابزار بازدارنده نظامی به شرایط هر کشور مربوط میشه و حکم کلی دادن در موردش خامی است؛ خصوصا برای کشوری که اقلیت “شیعه فارسی زبان نژاد غیرعرب” در برابر اکثریت “سنی عرب زبان نژاد عرب” منطقه است. نوشته: صادق الحسینی (https://mobile.twitter.com/alhosseini).
@EmadibaygiGleam