مهمترین دلیل «شکست حکمرانی در ایران»،جایگاه نامناسب کشور در فضای حالت پایداری است ( هنگامی که از پایداری ایران سخن می‌گوییم، مقصود ما مدیریت یک واحد جغرافیایی – اجتماعی به وسعت ۱ میلیون و ۸۷۳ هزار و ۹۵۹ کیلومتر مربع به گونه‌ای است که این سیستم پیچیده، با مصون ماندن از اثر عوامل اخلال‌گر درونی و بیرونی، در طول زمان استمرار یابد)؛ و علت شکست حکمرانی را می‌توانیم در هفت عامل «ضعف پاسخ‌گویی»، «ضعف ثبات سیاسی و عدم خشونت»، «ضعف کارآیی حکومت»، «ضعف کیفیت مقررات تنظیمی»، «ضعف حاکمیت قانون»، «ضعف کنترل فساد» و «ضعف شفافیت» بدانیم.

«علت‌ شکست حکمرانی در ایران را باید در چه عاملی جستجو کنیم؟» در کیفیت نازل طراحی سیستم حکمرانی در ایران و وجود نواقص جدی در قوانین، اجزا و روابط بین اجزای این سیستم حکمرانی.

❇️عدم اصلاح سیستم حکمرانی، فارغ از به قدرت رسیدن این و یا آن جریان سیاسی، سبب ادامه شکست‌های حکمرانی در ایران خواهد شد.

❇️ادامه شکست‌های حکمرانی سبب تشدید و تعمیق بحران‌های در هم تنیده اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی و در نتیجه نزول بیشتر جایگاه ایران در فضای حالت پایداری تا رسیدن به نقطه بی‌بازگشت و عبور ایران از مرز پیچیدگی به آشوب خواهد شد که در آن فضا با توجه به شرایط منطقه‌ای و جهانی، پیش‌بینی به دشواری امکان‌پذیر است.

❇️به نظر می‌رسد نوسانات شدید بازار در ایران نشانه‌های مقدماتی حرکت از مرز پیچیدگی به آشوب در جامعه ایرانی است.
@EmadibaygiGleam

http://css.ir/fa/content/112898/ایران_و_مسئله_پایداری