سیدجلال‌الدین میرنظامی

?احتمالاً هرکسی تا کنون با سه شکل از قَسَم‌ها مواجه شده که دفعات اول آنها را جدی گرفته اما بعداً متوجه آبکی بودن آنها شده و دیگر شنیدن آنها برایش عجیب نیست! شاید هم به این نتیجه رسیده باشد که در عمل برای جلو بردن کارها، اتفاقاً همین قَسَم‌های آبکی راهگشا هستند. افراد به مرور زمان برای بقا و پیشرفت، یا به اجبار یا حتی به صورت ناخودآگاهانه و القایی، به یکی از سه قِسم از قَسَم‌های آبکی روی می‌آورند، برخی قاف هستند، برخی سین و برخی میم. اما این قاف‌ها، سین‌ها و میم‌ها چه کسانی هستند؟ در ادامه این مطلب سعی خواهم کرد تا این اقسام را تشریح کرده و از این دریچه نگاه‌ها را به برخی قواعد پنهان جلب کنم.

?قاف‌ها
آنها قادرند. معمولاً این افراد در دایره‌ی مسؤولیت‌های کلان مدیریتی و ریاستی ظاهر می‌شوند. قسم می‌خورند که می‌توانند یک شبه مشکلات چند ده‌ساله و حتی چند صدساله را حل کنند. جالب اینجاست وقتی به این افراد نزدیک‌تر شوید، تناقضات در عدم اقتدار آنها شما را به زمین میخکوب می‌کند. مدیری را می‌بینید که توانایی این را ندارد که چهار نفر مشاور و کارشناس مجاور خود را از کارهای جانبی‌شان برحذر دارد تا به کارهای اصلی برسند، اما در سخنانش فرمان شاهانه صادر می‌کند که از فردا همه باید در مملکت چه کنند و چه نکنند.

?سین‌ها
آنها ساحرند. این افراد عموماً در لباس مشاور ظاهر می‌شوند. در سخت‌ترین شرایط هم برای مدیران و مسؤولان راهکارهای مشخص و اتو کشیده‌ای تولید می‌کنند که در قاموس نظری و عملی مدیران و مسؤولان بگنجد و آنها را به زحمت بسیار نیاندازد. این مشاوران حاضرند قسم بخورند که این بسته راهکاری که ارائه دادند جامع‌ترین است. مهم‌ترین پارامتری که این ساحران را عزیزتر از گذشته می‌کند، این است که شأن و حرمت و منزلت مدیران را رعایت می‌کنند.

?میم‌ها
آنها معصوم‌اند. برخی از مجریان و پیمانکاران معمولاً در این قِسم ظاهر می‌شوند. آنها قسم می‌خورند که معصوم هستند و تمام وظایفشان را در عین وجود هرج و مرج و بی‌عدالتی دارند به نحو احسن انجام می‌دهند. جالب اینجاست که این الگو و پیش‌فرض در تصمیمات مسؤولان هم مستتر است. مثلاً از بخش خصوصی نیرو می‌گیرند که وظایفی را انجام دهد، اما حقوق و مزایایش را نمی‌دهند، یا در پرداخت حق و حقوقش تعلل می‌کنند. این الگو کاملاً تصدیق کننده این تصور است که مجریان و پیمانکاران معصوم هستند و بسان فرشتگانی می‌مانند که خداوند ذات آنها را به شکلی تعریف کرده که اگر بخواهند هم نمی-توانند خطا کنند.

?ائتلاف نگران‌کننده‌ی قادران، ساحران و معصومان
وای از روزی که قسم‌های آبکی محبوب شوند و بتوان مثل آب خوردن قسم‌های آبکی خورد. هرگاه با وعده‌هایی بزرگ در حل مسائل روبرو می‌شویم که مثلاً قرار است در عرض مدتی اندک کن فیکون صورت گیرد، باید نگران شویم. زمانی باید نگران‌تر شد که این قَسَم‌ها را در برنامه‌ها و اسناد قانونی کشور ببینیم، اسنادی که قرار است بر مبنای آن بودجه‌ی کشور تقسیم شود. زمانی که کار به این شرایط می‌رسد، یعنی ائتلافی بزرگ بین قادران، ساحران و معصومان رخ داده که توانستند با رشد و تکثیر خود، الگوی پوچ‌شان را برای راهگشایی و حل مسأله غالب سازند و بنای آن را مستحکم کنند.

?آنچه امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمندیم، تضعیف این ائتلاف پوچ است که همچون گرداب تمامی منابع را به درون خود می‌کشاند. و برای حل آن باید بسیار محتاط بود، زیرا بیم آن می‌رود که برای این کار هم باز قادران، ساحران و معصومان دست به کار شوند و خود را به جلوی صف بیاندازند و با قسم‌های آبکی خود فتح‌الفتوحاتشان را رقم بزنند.

@Cafe_Strategy
https://bit.ly/2WfT7gB

@EmadibaygiGleam