?دانشگاه سبز: تجربه‌های جهانی و کوشش‌های آغازین در ایران
@EmadibaygiGleam
?وحیده ابراهیم‌نیا (استادیار دانشکده معماری دانشگاه شهیدبهشتی)
✅ «دانشگاه سبز» رویکردی است که از یک‌سو بر اصلاح چرخه‌های مصرف مواد و انرژی و از سوی دیگر بر کاهش تولید آلاینده‌ها و مواد زائد در دانشگاه‌ها تأکید دارد. در بیانی کلی، دانشگاه سبز دانشگاهی است که همه فعالیت‌ها در آن بر اساس جنبه‌های سه‌گانۀ توسعه پایدار، یعنی پایداری محیطی، دربرگیرندگی اجتماعی و زیست‌پذیری اقتصادی صورت گیرد و نشان‌دهنده تعهد و باور به نقش مراکز آموزش عالی در نزدیکشدن به توسعه‌ای پایدارتر باشد. سه بعد اصلی در پیگیری این رویکرد را می‌توان کاهش هزینه‌های عمومی و جاری دانشگاه‌ها، ترویج رفتارهای آموزشی و پژوهشی مبتنی بر کاهش مصرف و تربیت نسلی از دانشپژوهان و فارغ‌التحصیلان دانست که به‌عنوان رهبران، متخصصان و حرفه‌مندان آیندۀ جامعه پیامد عملکرد خود در محیط‌زیست را ردیابی می‌کنند.
✅ ردیابی چارچوب‌های قانونی و اجرایی که برای پیاده‌سازی دانشگاه سبز در ایران ایجاد شده، نشان می‌دهد با وجود اینکه تغییرهای بنیادی در روش‌های آموزشی، پژوهشی و اداری دانشگاه‌های کشور برای تحقق معیارهای دانشگاه سبز روی نداده، اما برخی کوشش‌های غیریکپارچه برای تحقق این معیارها در آموزش عالی کشور آغاز شده است و این کوشش‌ها نیازمند چارچوب‌های حقوقی و قانونی پشتیبان – از طریق تدوین و تصویب قوانین و مقررات- است تا تبدیل به رویه جاری تمام مراکز آموزش عالی کشور شود.
? متن کامل مقاله در INSTANT VIEW ⬇️
https://t.me/iv?url=http://npps.ir/ArticlePreview.aspx?id=182134&rhash=073f7e7dc13be6
