ایران و اسراییل: ما و آنها در ارتباط با آب چه کرده ایم؟
#گزارش_ویژه
? وضعیت آب در اسرائیل؛
قسمت ۱️⃣
✔️ خروج از بحران آب با کمپین «هر قطره را حفظ کن»/
◀️ به گزارش #هاکریا۲۰۴۰ شاید در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی که آب یکی از علل جنگهای اسرائیل با همسایگان عربش بود، پیشبینی صادرات آن از سوی اسرائیل تا حدود زیادی غیر ممکن به نظر میرسید. تکنولوژیهای شیرین سازی آب و آبیاری قطرهای به همراه بازیابی آب و سیاستهای حفظ منابع آبی و البته عامل سرقت آب از سرزمینهای فلسطینی، عرضه آب در اسرائیل را افزایش داده و بهطور شگفتآوری کمبود را تبدیل به مازاد کرده است. امروز اسرائیل یکی از رهبران جهانی در زمینه شیرین سازی آب است. این پیشرفت به حدی بوده است که کارشناسان اسرائیلی اکنون مسئله آب را متغیری برای پیشبرد صلح با دولتهای همسایه تلقی میکنند. با این حال، پیشنهاد اخیر نتانیاهو به ایران برای حل مشکل خشکسالی را به دشواری میتوان نشان دادن یک شاخه زیتون تلقی کرد؛ واقعیت این است که او نقطه قوت اسرائیل و نقطهضعف ایران را به هم مرتبط ساخته است تا بهخوبی “دیپلماسی عمومی” را معنا کند. این یادداشت بدون داوری نسبت به ادعاهای نتانیاهو برای توانایی و اراده کمک به مشکل کمآبی در ایران، با خلاصه گزارشهایی از اندیشکده بگین سادات اسرائیل، روزنامه هاآرتص، شبکه الجزیره و وبسایت ساینتیفیک امریکن، نمایی کلی از وضعیت منابع آب و خشکسالی در اسرائیل، روشهای به کار گرفته شده برای مقابله با کمآبی و چالشهای پیش روی آن در این حوزه به دست میدهد.
?وضعیت اسرائیل در حوزه آب
?در دوران باستان و حتی در طول سالهای قیمومیت بریتانیا (۱۰۴۸- ۱۹۱۷)، کمبود آب در فلسطین و نیز میان همسایگانش در خاورمیانه، تأثیر تعیینکنندهای نهتنها بر توسعه اقتصادی این منطقه بلکه بر منازعه سیاسی بین یهودیان و عربها داشت. در دهه ۱۹۵۰، نزاع بر سر آب منجر به تنش و خونریزی بین اسرائیل و سوریه شد. در سپتامبر سال ۱۹۶۵، تصمیم به تغییر مسیر اجباری شاخههای فرعی رود اردن گرفته شد که گرچه اجرا نشد اما منازعه بر سر آب، علت کلیدی فوران جنگ ششروزه در کمتر از دو سال بعد بود. با این حال از سال ۱۹۶۷، منازعه آشکار بر سر آب بین اسرائیل و کشورهای عرب، متوقف شده و امروزه تکنولوژی تمام این مسائل را تغییر داده است. اسرائیل در معاهده صلحی که در سال ۱۹۹۴ با اردن امضا شد، متعهد به انتقال سالانه ۵۰ میلیون متر مکعب آب به اردن از شاخههای فرعی دریای جلیله شد. این مقدار در سال ۲۰۱۳ زمانی که مشخص شد توزیع آب اسرائیل از حد انتظارات فراتر رفته است، افزایش یافت. اکنون، توانایی اسرائیل برای تولید تمام آب مورد نیاز چه برای مصرف انسانی چه کشاورزی، شیوه زندگی مردمش را تغییر داده و حتی میتواند صلح با همسایگانش را نزدیکتر کند.
?تنها چند سال پیش، اسرائیل در اعماق بدترین خشکسالی دستکم ۹۰۰ سال اخیر قرار داشت و منابع آبی آن رو به اتمام بودند اما اکنون مازاد آب دارد. این جهش از طریق کمپینهای ملی با شعار مشهور “هر قطره را حفظ کن” برای حفظ و استفاده مجدد از منابع آبی صورت گرفت اما بیشترین تأثیر را موج جدیدی از تأسیسات آبشیرینکن گذاشت. در حال حاضر این مازاد آب عمدتاً بهواسطه افتتاح چندین تأسیسات آبشیرینکن جدید است و توسعه میادین گازی میتواند نیروی مورد نیاز برای به کار انداختن آنها را بهطور ارزان تأمین کند.
?آب، مؤلفه کلیدی بقا برای هر سرزمینی است. اسرائیل منابع آبی متنوعی دارد از جمله آبهای سطحی (۳۰ درصد از آب آشامیدنی)، چشمههای طبیعی (۳۴ درصد از آب آشامیدنی) و منابع آب زیرزمینی (۳۶ درصد از آب آشامیدنی). اسرائیل بر تأسیسات شیرین سازی آب و سیستم خط لوله و کانال ۱۳۰ کیلومتری NWC که در سال ۱۹۶۴ ایجاد شد متکی است؛ این سیستم، آب را از دریای جلیله به مناطقی از جمله تلآویو و حیفا و صحرای نقب در جنوب انتقال میدهد. اخبار ویژه
@EmadibaygiGleam