قرنطینه قم!
قرنطینه قم!
مجتبی عمادی
?دکتر پویا ناظران در کانال خود-وقایع اتفاقیه- مطلبی در خصوص سودمندی/ناسودمندی قرنطینه قم نوشته است (https://t.me/Economics_and_Finance/866) که خواندنش را پیشنهاد می کنم.
?خانم صبا آذر پیک هم در صفحه توئیتر خود (@sabaazarpeik)، در رشته توئیتی با عنوان “دلیل خشم ما ایرانی ها” به انکار/انفعال اولیه در واکنش مناسب به شیوع کرونا در قم اشاره کرده است.
?طبق رسم مالوف تبدیل تکذیب به تایید و عدم آمادگی واقعی در عین مصاحبه های تاکیدی بر آمادگی کامل (جایگزین شدن مسئول دروغگو به جای چوپان دروغگو)، کشور در عرصه مدیریت بحران کرونا و مدیریت هراس از بحران کرونا، متاسفانه همگرا و افزاینده عمل نکرده است.
?براساس نقشه پخش ویروس کرونا، کووید ۱۹ از قم آغاز گردید. دقیقا به مانند تمام بیماریها که پیشگیری از آنها مقدم بر درمان است و در زمینه درمان نیز تشخیص بیماری در مراحل ابتدایی کاملا ارجح بر مراحل نهایی است، در مورد کووید ۱۹ هم این اصول کاملا صادق هستند. به این ابیات زیبای سعدی توجه کنیم:
درختی که اکنون گرفته‌ست پای
به نیروی شخصی برآید ز جای
و گر همچنان روزگاری هلی
به گردونش از بیخ بر نگسلی
سر چشمه شاید گرفتن به بیل
چو پر شد نشاید گذشتن به پیل
?مدیریت واکنشی و منفعلانه وقایع که رویه معمول در کشور است مصداق این شعر زیبای مولوی است:
آن غریبی خانه می‌جست از شتاب
دوستی بردش سوی خانهٔ خراب
گفت او این را اگر سقفی بدی
پهلوی من مر ترا مسکن شدی
هم عیال تو بیاسودی اگر
در میانه داشتی حجرهٔ دگر
گفت آری پهلوی یاران بهست
لیک ای جان در اگر نتوان نشست
?فرمانده بحران کرونا، وزیر بهداشت است؛ اما فرمانده ای که صرفا با خواهش و تمنا و گلایه شدید بخواهد، مدیریت بحران را به انجام رساند با پدیده هایی مواجه می شود که در اخبار این روزها با آن مواجهیم: گزارش های متناقض صدا و سیما، مسافرت گسترده به شمال، بستن جاده ها توسط خود مردم محلی یا فرمانده نیروی انتظامی شهرستان و موارد دیگر.
?اقتصاد و مدیریت بیمار کشور که بر پایه فروش مواد خام منجمله گل سر سبد آن، نفت بوده است؛ توانایی و شایستگی خود را در اقتصاد دانش بنیان جهانی از دست داده است؛ غرب دیگر به نفت ما یا قدرت ما جهت حفظ امنیت خطوط انتقال نفت نیاز ندارد؛ آمریکا خود تولید کننده بزرگ نفت شده است و بعلاوه فناوری های نو از وابستگی کشورها به نفت کاسته است. در چنین شرایطی، اقدام های ناموثر در شایسته سالاری و پیاده سازی واقعی اقتصاد دانش بنیان منجر به آن شده است که در کنار تحریم های ظالمانه، شرایط سختی برای کلیه اقشار جامعه ایجاد شود. کرونا، هر چه بیشتر، این عدم تغییرهای مناسب با انقلاب چهارم صنعتی را نمایان کرده است.
?معتقدم که با توجه به امکانات و شرایط، امکان محدود نگه داشتن موثر کرونا در قم وجود داشت؛ اگر و فقط اگر سریع، موثر، همگرا و افزاینده در این بحران تصمیم گیری می شد و با قاطعیت به اجرا گذاشته می شد. مدیریت شهر قم و محدود نگه داشتن کرونا در آن، به شدت از عمق و شدت آثار منفی کرونا می کاست؛ اما انفعال و در اگر نشستن ها، کرونا را در ایران گستراند.
?اکنون که کووید ۱۹ در ایران، مثل خرچنگ سرطان، گسترده شده است؛ چنان فقدان فرماندهی واحد و همگرا احساس می شود که مردم صرفا با تصمیم های شخصی که به شدت از انحراف های شناختی رنج می برد، در پی مهار آن و در امان ماندن از آن هستند. وقوع چنین پدیده هایی در شهرهای مختلف از شمال تا جنوب کشور، نشان از ضعف جدی مدیریت بحران و مدیریت هراس از بحران دارد.
?حفظ آرامش و عدم تصمیم گیری های لحظه‌ای/انفجاری؛ توجه به شست وشوی مدام دست ها؛ عدم دست زدن به چشم‌ها، بینی و دهان؛ عدم حضور در هر گونه تجمع؛ جدا ماندن در منازل؛ رعایت فاصله مناسب در صورت حضور در مکانهای عمومی؛ رژیم غذایی مناسب و پرهیز از دریافت دزهای بالای ویتامین های محلول در چربی چون ویتامین دی؛ استفاده از اتانول (متانول سمی است) جهت ضدعفونی کردن سطوح و نه مصارف آشامیدنی و دور ماندن از اخبار منفی و حفظ روحیه امیدوارانه کارهایی است که لازم است تا به صورت شخصی انجام دهیم تا همه‌گیری ویروس کرونا در کشور و همه‌گیری جهانی آن کنترل شود.
@EmadibaygiGleam
